Logopedia to dziedzina nauki, która cały czas się rozwija. Powstają nowe pomoce logopedyczne, formy badań i terapii. Cały czas zbierane są też nowe dane związane z zaburzeniami języka i mowy. Oto 10 ciekawostek ze świata logopedii, o których pewnie jeszcze nie słyszałeś.

1. Zaburzenia mowy zdarzają się często.
   Jak pokazują badania w pierwszej klasie około 5% dzieci ma zauważalne zaburzenia mowy – sprawdź ćwiczenia logopedyczne w przypadku zaburzeń mowy. Uważa się, że nawet 5 procent dzieci w wieku szkolnym ma zaburzenie językowe. To sprawia, że ​​zaburzenia językowe należą do najczęstszych zaburzeń dziecięcych. Co więcej badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych oszacowały, że 6–8 milionów amerykanów cierpi na jakąś formę upośledzenia języka.
2. Zaburzenia mowy są rodzinne.
   Badania wykazały, że od 20 do 40 procent dzieci z historią zaburzeń mowy i języka w rodzinie cierpi na tę chorobę, w porównaniu z około 4 procentami dzieci, które mają takie problemy pomimo tego, że nie występują one w rodzinie.
3. Jąkanie dotyka 70 milionów osób.
   Na całym świecie jąka się ponad 70 milionów ludzi, co stanowi około 1% populacji. W Stanach Zjednoczonych to ponad 3 miliony Amerykanów, którzy się jąkają.
4. Istnieją cztery główne czynniki przyczyniające się do rozwoju jąkania.
   Istnieją cztery czynniki, które najprawdopodobniej przyczynią się do rozwoju jąkania: genetyka (około 60% osób jąkających się ma członka rodziny, który również się jąka); rozwój dziecka (dzieci z innymi problemami w mowie i języku lub opóźnieniami rozwojowymi częściej się jąkają); neurofizjologia (ostatnie badania neurologiczne wykazały, że osoby jąkające się przetwarzają mowę i język nieco inaczej niż ci, którzy się nie jąkają); oraz dynamika rodziny (wysokie oczekiwania i szybki tryb życia mogą przyczyniać się do jąkania).
5. W wieku 3 lat dzieci nauczyły się już 80% wiedzy o języku.
   W wieku 18 miesięcy dziecko powinno mieć zasób 50-150 słów i łączyć słowa w mowie. Dzieci uczą się 80% języka w wieku 3 lat. Dlatego tak ważna jest wczesna interwencja jeżeli zauważymy problemy.
6. Mowa to cud!
   Aby wypowiedzieć zdanie, około 100 mięśni klatki piersiowej, szyi, szczęki, języka i warg musi współpracować. Wymaga to koordynacji o wiele większej liczby neuronów niż jest to konieczne do skurczu mięśni w stopie sportowca.
7. Mówienie to podstawa nauki.
   Dzieci z zaburzeniami mowy zazwyczaj wykazują niższe umiejętności czytania, zdolności matematyczne i funkcje behawioralne zarówno na początku przedszkola, jak i w szkole podstawowej.
8. Słuchamy mowy bardzo wcześnie.
   W typowo rozwijających się płodach układ słuchowy jest w pełni funkcjonalny po 25 tygodniach ciąży. Innymi słowy, rozwijające się dziecko słyszy w macicy po 25 tygodniach. Oznacza to, że nienarodzone dziecko ma 20 tygodni stymulacji słuchowej poprzez głos matki przed urodzeniem.
9. Leczenie upośledzenia mowy i języka stanowi 20% specjalnych usług edukacyjnych.
   Upośledzenie mowy i języka jest uważane za niepełnosprawność o wysokiej częstotliwości. Około 20% dzieci korzystających ze specjalnych usług edukacyjnych korzysta z usług związanych z zaburzeniami mowy i języka – zapoznaj się z grami logopedycznymi. Szacunek ten nie obejmuje dzieci korzystających z usług w zakresie zaburzeń mowy i języka, które są wtórne w stosunku do innych chorób, takich jak głuchota.
10. Uczenie się dwóch języków jednoczenie nie powoduje opóźnienia językowego u małych dzieci.

Dzieci uczące się dwóch języków jednocześnie przechodzą takie same wzorce rozwojowe w obu swoich językach, mniej więcej w tym samym czasie, co dzieci uczące się jednego języka. Chociaż słownictwo każdego języka może być mniejsze, jeśli zostanie policzone osobno, całkowite słownictwo dzieci dwujęzycznych jest porównywalne z dziećmi jednojęzycznymi, jeśli uwzględni się oba języki.

Czasami małe dzieci uczące się dwóch języków mieszają słowa lub gramatykę z ich dwóch języków, znane jako „mieszanie kodów” lub „przełączanie kodów” jest to jednak normalne.